Beni Hatırladın mı?

Sophie Kinsella'nın daha önce Pasaklı Tanrıça isimli kitabını okumuştum.Çok hoşuma gitmişti. Bu kitabınıda geçen hafta okudum çok beğendim. 2 günde bitirdim zaten. Çok eğlenceli bir kitap.Okumayanlara tavsiye ederim.
Kitabın konusu ise kısaca şöyle;Lexi, berbat bir trafik kazasının ardından hastanede gözlerini açıyor. Ona göre sene 2004. Kendisi yirmi beş yaşında ve çarpık dişli biri. Felaket bir aşk hayatına sahip. Ancak, her ne kadar inanamasa da, öğreniyor ki, sene aslında 2007 -Lexi artık yirmi sekiz yaşında, dişleri inci gibi ve çalıştığı departmanın da patronu olmuş; üstelik de evli. Hem de yakışıklı mı yakışıklı bir milyonerle. Son 3 yılını unutan Lexi'nin yeni yaşantısına alışmasını anlatıyor.

Çarpı İşi Şablon

Bu yazımda gösterdiğim çarpı işinin şablonunu istemişti nestuğ. Onun için dergiden fotoğrafını çektim. Burdan belli oluyor sanırım. Belli olmayan bir kısmı varsa söyleyin tekrar ,daha yakından çekmeye çalışırım. Şimdiden kolay gelsin yapacak olanlara.

Benden Haberler ve Önizlemeler

Uzun zamandır sesim çıkmıyordu yine. İnternet denen teknolojiye kavuşabildim. Blog yazmayı ve okumayı ne kadar çok özledim anlatamam. Hafta sonu bir aile yakınımızın düğününe gittik.

Düğünün Ankara'da olacağını duyar duymaz, Sevgili Ece Aymer'i de görebileceğim aklıma geldi. Normalde    "Ankara'da düğünmü olur yeaaa... İnsan İstanbul'da yapar..." diye mızıklanacak olan ben, şıkkıdı şıkkıdı oynaya oynaya gittim Ankara'ya. Şans eseri Ece Hanım'ın da o gün atölyelerine yakın bir alışveriş merkezinde yılsonu sergileri varmış. Sınav biter bitmez soluğu orada aldım.İnanın Ece Hanım çok çok cana yakın birisi ve yaptıkları da fotoğraflardan göründüklerinden daha güzel. Malesef fotoğraf çekmeyi unutmuşum,günün yorgunluğuyla:( Ama Ece Hanım ilerleyen günlerde koyar zaten kendi sayfasına ilerleyen günlerde sergiye ait resimleri. Burada bulamadığım bazı şeyler almak istiyordum atölyelerinden,kapalı olmasına rağmen çalışma arkadaşlarından biriyle beni atölyelerine gönderdi ve alışveriş yapmamı sağladı. Çok hoşuma gitti, başkası olsa yapmaz böyle bir güzelliği hiç tanımadığı bir insana.

Aşağıdaki bardak altlıkları enişteme hediye gidecek.Yapımı gayet basit 2 saatte bitiverdi hemen. Önce zemin rengine boyadım ve stencil ile puantiyelerini yaptım.Sonrada kestiğim resimleri üzerine yapıştırdım ve son olarakda vernikledim.

Bir kaç tanede yaptıklarımdan ön izleme eklemek istedim. Evet.. Etamin işliyorum:) Gerçi etamin denmez heralde çok küçük kareleri çünkü,işlemek baya yoruyor insanın gözlerini. Dergide bu panoları görünce işlemek istedim bende. İlk başta gözüme kolay görünmüştü ama değilmiş:) Ne zaman biter artık bilmiyorum.

Bu tepsiyide ortaokuldan bir arkadaşımın annesine yapıyorum. Henüz bitmedi. Daha resim çatlatılacak ve çatalakların arasına yağlı boya girecek. Bitince huzurlarınıza çıkartırım kendilerini tekrar:)

Aşağıdaki kutuda dikiş kutusu olacak inşallah. Bu da liseden sıra arkadaşımın annesine hediye gidecek. Bu aralar annelere çalışıyorum:) Anneler sıraya girsin lütfen:) Üstüne Ece Aymer'den aldığım resimlerden birini yapıştırıp,kabartmayı düşünüyorum ama bakalım becerebilcekmiyim.

Şimdilik benden bu kadar şekerler:)

Hepinize RENKLİ GÜNLER Diliyorum.